Wednesday, July 21, 2010

അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നവര്‍

അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നവര്‍


കാവല്‍ മടുത്തിട്ടോ
കാലം കനച്ചിട്ടോ
മൗന വാല്മീകത്തില്‍
മനമൊളിപ്പിച്ചിരിക്കും
ശ്മശാന കാവല്‍ക്കാര
നിസ്സംഗതയുടെ ജരാനരകള്‍
തഴുകി ഓമനിക്കും നിന്‍റെ
ജഡീഭാവം വിട്ടുണര്‍ന്നു
ഓര്‍മയുടെ കുഴിമാടം
തോണ്ടിതുറന്നു പറയുമോ
ഈ ശവപറമ്പില്‍
ഏതു കോണിലാണ് നീ
ആറടി മണ്ണ് കുഴിച്ചതെന്‍ ചങ്ങാതിക്ക്

പറഞ്ഞാലറിയുന്ന അടയാളമില്ല
എങ്കിലും പറയാം അറിയുന്നതെല്ലാം

ആളൊരു പടയാളിയായിരുന്നു
ആയോധന മുറകള്‍ പഠിച്ചിരുന്നു
ആയുധപ്പുരകളും
അനുയായി വൃന്ദവും
ആത്മ ബലത്തിന് അക്ഷര തെളിച്ചവും
ആവോളമുണ്ടായിരുന്നു

പുഞ്ചിരിപ്പൂവില്‍ വിഷം തെളിച്ചില്ല
നേരിന്‍റെ കതിരായ് വാക്കുകള്‍ വിളയിച്ചു
ഇഷ്ടമില്ലാത്തോര്‍ ദുഷ്ടരായ് മാറുന്ന
പകയുടെ പ്രത്യയശാസ്ത്രം വെറുത്തു

അശാന്തി ഭയന്നവന്‍ അങ്കം കുറിച്ചില്ല
ആശയം വിറ്റവന്‍ നടു വളച്ചില്ല
പടച്ചട്ടയൂരി പടവീട് വിട്ടവന്‍
'വീറും പകയുമില്ലാത്തവന്‍ ഭീരു' !

അങ്കം ഉപേക്ഷിക്കുന്ന യോധ്ധാവിനെന്നും
അവജ്ഞയുടെ കല്ലേറ് മാത്രം

പീഡനത്തിന്‍റെ ഒടുക്കത്തെ അത്താഴ രാത്രി
ഒറ്റിക്കൊടുത്തുറ്റവര്‍, തോഴര്‍

വാക്ക് പയറ്റ് അറിയാത്തതിന്നു ശിക്ഷയായ്
ശിരസ്സ്‌ ഛേദിക്കപ്പെട്ടവന്‍
വിസ്മൃതിയുടെ വിഭൂതിയായ്
വിലയിച്ചേതോ  തരംഗങ്ങളില്‍

എവിടെ അപ്രത്യക്ഷമായ്
നീയും മറഞ്ഞുവോ കാവല്‍ക്കാര
ഇനി നിന്നെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍
ആരോടു ചോദിക്കും

No comments: