ഇരകള്‍

നിനവില്‍
നീരാളി വെയില്‍കായുന്നു
നിദ്രയില്‍
നരികള്‍ ഇരതേടുന്നു

പ്രളയമെടുത്ത
പ്രണയതുരുത്തില്‍
ഒറ്റപ്പെട്ട നിലവിളി
മുങ്ങിത്താഴുന്നു

തോണിയില്ലാത്ത കടവില്‍
കാട്ടാനകൂട്ടങ്ങള്‍ ദാഹംതീര്‍ക്കുന്നു
നീന്താനറിയാത്തവന്‍റെ
വനരോദനം കീറിമുറിഞ്ഞു തീറ്റയാകുന്നു

കുറിപ്പ്

വഴിയില്‍ വീണു കിട്ടിയതാണ്
ഇരുളില്‍,
ഇടം വലം നോക്കിയില്ല

ആഘാതങ്ങളുടെ ചങ്ങലഭാരം
പിന്തിരിഞ്ഞോടുമ്പോഴും
കാലിനു വേഗപ്പൂട്ട്

വെളിച്ചത്തിന്‍റെ മുന കൊണ്ട്‌
ആകാംക്ഷയുടെ ഞരമ്പ്‌ മുറിഞ്ഞു
അകത്തൊരു കുറിപ്പ്

വരികളിലെ വ്യാകരണങ്ങളും
പരിദേവനങ്ങളും
വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി പോലെ
സുപരിചിതം
ഈറകേറി

മറവിയുടെ ചവറ്റുകൊട്ട
നിറവയറോടെ
അടുത്തുതന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു

തുടലെടുത്തണിഞ്ഞു വീണ്ടും
ദുരിതപ്പാടുകളിലൂടെ
അണയാത്ത ശകാരപ്പുകയിലേക്ക്

അകലെ
കൂകിതുടങ്ങി
വൈകിയോടുന്ന വണ്ടി